The Curtains

“We wilden zoiets als The Doors, maar dan anders. De keuze voor de naam The Curtains was toen snel gemaakt.” Dat is wat zanger Morris mij vertelde vlak voor de band ging spelen in de Asgard. – De Asgard? Is dat niet in Beverwijk? Ja, maar omdat deze band uit Haarlem komt, besloot ik toch maar even te kijken.

Eerst even  een beetje geschiedenis. In april stonden The curtains in de finale van de IJmond popprijs. Samen met Galloway Hill, Krakerseiland, Starfish, de Wolkenshow en Tweemansleger streden ze voor de hoofdprijs. Deze pakten ze helaas niet, maar ze gingen wel naar huis met  twee dagen studiotijd bij de Popbunkerstudio en een masterclass bij een popschool. Een prijs die de jongens misschien beter paste dan het hoofdpodium op Beeckestijn, want dit bandje komt pas net kijken.

Als The Curtains beginnen met spelen, valt het meteen op: de oude zanger is weg . In plaats van Tom, staat Morris bij de microfoon. Met zijn groene gitaar op Foals- hoogte, is hij het nieuwe gezicht van de band. En dat gaat goed! De liedjes bevatten goede ideeën, die regelmatig ook goed worden uitgevoerd. De overgang tussen de ideeën loopt nog niet helemaal, maar het begin is er.

Pluspuntje: ook al gaat het nog wat onwennig, er wordt zeker bewogen op het podium. Als de jongens (per ongeluk) hun haar synchroon goed doen, wordt er hard gelachen. Maar ze gaan door – steeds zekerder en beter. Als de jongens iets meer naar elkaar gaan kijken, krijg je meer het idee dat er een band staat – werk daar nog even aan. Door contact te hebben met elkaar, kun je strakker spelen: werk hier aan!

Ik vind zeker dat The Curtains gegroeid zijn en ik denk echt dat ze nog veel verder gaan groeien. Dit jonge bandje heeft daar ook zeker de tijd voor, en ik ben benieuwd wat we nog van ze horen!

Wat ook zeker even de moeite waard is: kijk naar de profiel- en omslagfoto op de facebookpagina!