Babak-o-Doestan in de Flapcan

Nou… daar was niets op aan te merken! Babak-o-Doestan speelde afgelopen zondag op de wekelijkse open jamsessie in Café de Flapcan, Haarlem. Een vijftal zeer ervaren musici, die het in deze samenstelling altijd samen doen, en dat hoor je. Die samensteling is bijzonder. Het instrumentarium is: Spaanse gitaar, cello, cajón, basgitaar en piano. En qua nationaliteiten: Iran, Turkije, Canada en Nederland. ‘Wij zijn chronische allochtonen’, zei een van hen, en als zodanig presenteerden zij hun album ‘Restless’.
De aanvoerder van dit orkest, Babak Mamiri kwam uit Teheran, en zingt in het Perzisch. Hij doet dit zeer overtuigend én relaxed, een aansprekende combinatie. Dat wij Perzisch hier in Holland meestal niet verstaan is geen enkel probleem. Daardoor krijgt het wat mystieks, en de melancholie, passie en verlangen komen sowieso over! Met zorgvuldig gespeelde en gedoseerde gitaarpartijen bevestigt hij de dynamiek en de arrangementen. En tussen de deunen door grapt hij in het Nederlands. De melodieën en teksten van deze deunen komen van zowel oude als moderne Iraanse gedichten, waarbij ook van eigen hand. O-Doestan betekent ‘en vrienden’ in het Perzisch, en dat zijn:
Aan de piano: Bam Commijs. Hij had het zwaar. Hij moest om (te veel) haperende toetsen van de doorleefde Flapcan Clavinova heenspelen. Natuurlijk waren dit weer juist díe tonen die essentieel zijn in de gespeelde akkoorden. Maar hij hield stand! Meestentijds kon hij, ook in zijn solo’s, de suggestie van de ontbrekende toon prima wekken zodat wij luisteraars het zelf konden invullen.
Heather Leslie speelde prachtig op haar cello, en de begeleidings en solo partijen werden perfect op toon de arrangementen ingeritst.
En jongens, wat een lekker basje! Murat Yatmaz had een geweldige 5 snaar Fodera bij zich. Echt eentje om zuinig op te zijn, temeer omdat Murat er fantastisch mee overweg kan. Super begeleiding én solo’s.
Minze Koopman deed percussie, vooral cajón, en hij deed dat natuurlijk zondermeer prima. Ingewijden vertelden dat dat hen helemaal niet meer verbaast.
Resumé: een heel fijn orkest. Ik denk dat we het ‘Oriental jazz’ mogen noemen. Ga er ook eens heen, en koop hun album. Ik was te laat, want de cd’s waren in een ogenblik uitverkocht. Groets, Ad van den Berg, www.prohow.nl